BOYABAT TARİHİ (1)

Boyabat’ın M.Ö. 600’lü yıllarda kurulduğu tahmin edilmektedir. Şehrin eski adı Germanikopolis’tir.

İlçeyi ilk kuranların Gaşkalar olduğu tahmin edilmektedir. Boyabat, boy ve abat kelimelerinden meydana gelmiştir. Boy, uzunluk ya da kabile, soy, aşiret; abat, mağrur, imar edilmiş anlamına gelmektedir. Bir başka söylentiye göre de “uzun ova” anlamı verilir. Boyabat sırasıyla Gaşka, Hitit, Paflagonya, Lidya, Pers, Makedonya, Roma, Bizans egemenliklerine girmiştir. Boyabat yöresi Danişment hükümdarı Gümüş Tegin tarafından Türk İdaresine katılmış, Selçuklu, Candaroğulları dönemlerinden sonra nihayet 1461 yılında Fatih Sultan Mehmet döneminde Osmanlı hâkimiyetine girmiştir.

İlçe, Osmanlı zamanında Kastamonu Sancağına bağlı birkadılıktır. Tanzimat devrinde Boyabat nahiyeye çevrilmiş, 1868 yılında da ilçe yapılmıştır. İlçede Osmanlı Devleti’nden kalma birçok eser vardır.

Akmescit Camii, Çay Mahallesindeki Medrese, Daylı Türbesi, Aşıklı Tekke Türbesi, Büyük Cami, Bekir Paşa Su Kanalı vs. İlçe Cumhuriyet döneminde Sinop iline bağlı bir ilçe olurken gelişmesini de hızla sürdürmektedir.

İlçe ekonomisi; sanayi, tarım, hayvancılık ve orman ürünlerinden oluşmaktadır. İlçede sanayi
kuruluşlarınca (toprak sanayii) üretilen mallar ticaret alanında önemli yer tutar. Haftada iki defa kurulan pazar, ilçe çevresinde üretilen ürünlerin değerlendirilmesinde önemli rol oynamaktadır.

Boyabat, Karadeniz Bölgesi’nin Batı Karadeniz Bölümü’nde, Sinop iline bağlı, yüzölçümü 1.475 km2 olan bir ilçedir.

Yüzölçümü itibariyle, Sinop il alanının 4’te 1’ini kaplayan Boyabat doğuda Durağan, batıda Hanönü-Taşköprü, kuzeyde Ayancık-Sinop Gerze ve Erfelek, güneyde Saraydüzü – Kargı İlçeleriyle çevrilidir. Arazi, yüksek dağ dizilerinden oluşmuştur. Çöküntüler ve sel yarıkları da dikkati çekmektedir. İlçeden Kızılırmak’ın kolu olan Gökırmak geçmektedir.

İlçenin topografik yapısı, Karadeniz Bölgesi ortalamasına göre daha düzdür. Çöküntüler ve sel yarıkları ile dikkati çeken arazinin topografik yapısı 2. 3. ve 4. jeolojik zamanda oluşmuştur. İlçe, Karadeniz bölgesinde olmakla birlikte deniz iklimi özellikleri taşımamaktadır. Orta Anadolu’nun karasal iklimi daha çok hakimdir. Yazları sıcak, Kışları soğuktur. İlçe sınırlarından geçmekte olan Gökırmak, bir vadi meydana getirmiştir. Bu vadi tabanında tarımsal değeri yüksek kültür arazileri oluşmuştur. Bu toprakların %60’ı sulanabilmektedir. Bu vadide Türkiye’nin en kaliteli pirinci yetişmektedir. Yılda ortalama yağış alan gün sayısı 80 olup, 300-400 mm yıllık yağış almaktadır. Yılın en sıcak ayı temmuz-ağustos, en soğuk ayları ocak ve şubattır. İlçede hâkim rüzgârlar Poyraz ve Yıldız olup yağmur batı rüzgarları ile gelir, doğu yönünde seyreder.