Araştırmayı, sorup sorgulamayı, bilgi edinmeyi, belgeyle konuşmayı denemeden, düşünmeden, öğrenmeden fikir sahibi olmayı yeğ tutunca, çoğu zaman çuvallamamak mümkün değil.
Çok çabuk öfke seline kapılıyor, çok çabuk nefretimizi koyuyoruz ortaya.
Dinlemeyi bilsek, sorun nerede ise çözümü için de kafa yorsak, eleştirirken fikrimizi yani çözümü de beraberinde getirsek okurun önüne, inandırıcılığımız da o kadar güçlü olur.
Kurban bayramına yaklaşılırken, üstad Cahit Zarifoğlu’na sormuş vatandaşın biri, “Bayram geldi çattı, bayrama ne keseyim!”
Yazar ve düşünür Zarifoğlu şu cevabı vermiş; “Önce gıybeti kes, kul hakkı yemeyi kes, yalan söylemeyi kes, haram yemeyi kes, adam kayırmayı kes, israfı kes, kötülükten irtibatını kes! Bunları kesmez isen eğer, beyhude, nafile!”
Aynı adam tekrar sormuş, “Üstadım, bayrama ne alayım!”
El cevap; “Birkaç faniden gönül, birkaç çocuktan gülücük, birkaç fakirden de dua al!”
Ötesi var mı bunun? Yok!
*
Çabuk sinirleniyor insanlar.
Hele hele günümüzde yaşam mücadelesi verip de sinirlenmemek elde olmasa da, öfke baldan tatlıdır derler ya, öfkelenmesek, sinirlenmesek, strese sokmasak kendimizi rahat edeceğiz de, ‘Bu zamanda, bu şartlar da mümkün mü?’ dediğinizi duyar gibi olduğum için, benimkisi bir kuru tavsiye.
Eften püften şeyler için kırıyoruz birbirimizi.
Sudan sebepler yüzünden incitiyoruz kalplerimizi.
Sabretmek yok, şükretmek yok, sebaat göstermek yok, kanaat etmek hiç yok! Bunlar da olmayınca, maneviyat da eksik ise şayet, yandı gülüm keten helva!
Enseyi karartmaya gerek yok!
Sevmek, sayılmak, tatlı hatıralarla anılmak, hayatın tadını çıkartmak, ülkemize, ailemize, çevremize yararlı olmak varken, vur deyince öldürmek niye!
Değer mi kötülük düşünmeye, değer mi birbirimizden nefret etmeye, değer mi?
Herkesin kendine göre haklı tarafıda olabilir.Yinede pire için yorgan yakmaya değmiyor dünya.Geçmişi de arar olmamak için;
Düşün Doğru Karar Ver..!
İki günlük dünyada yaşıyoruz. Bugün varız, yarın yok!
Nokta!
Coşkun KILIÇ
